(LB) “In onze familie ging altijd het stoere verhaal over mijn grootvader, die in april 1945, in een klein Drents dorpje, met het terugtrekken van de Duitse legers geheel tegen de afspraken in voor zijn raam ging staan. Hij werd beschoten door een waarschijnlijk bange Duitse soldaat die ook spannende dagen meemaakte.
Ter herinnering aan dit voorval keek ik als kleine jongen vaak naar de halfafgeschoten steen buiten bij het raam. Later vond ik het stoer dat iemand zijn lot zo opzocht. Nog later vroeg ik me af waarom. Ik realiseerde me dat ik er deze maand, april 2020, vaker aan denk, ook al is mijn grootvader al meer dan dertig jaar dood. Covid-19 brengt blijkbaar toch ook hele oude herinneringen naar boven.”
Via onderstaande link kunt u de rest van deze blog lezen.